رحلت جان گداز امام خميني ره
او وارث سجاياي آبا و اجدادي بود که نسل در نسل در کار هدايت مردم و کسب معارف الهي کوشيده اند. پدر بزرگوار امام خميني مرحوم آيه الله سيد مصطفي موسوي از معاصرين مرحوم آيه الله العظمي ميرزاي شيرازي (رض)، پس از آنکه سالياني چند در نجف اشرف علوم و معارف اسلامي را فرا گرفته و به درجه اجتهاد نايل آمده بود به ايران بازگشت و در خمين ملجا مردم و هادي آنان در امور ديني بود. در حاليکه بيش از 5 ماه از ولادت روح الله نمي گذشت، طاغوتيان و خوانين تحت حمايت عمال حکومت وقت، نداي حق طلبي پدر را که در برابر زورگوئيه
امام خمينى هـدفها و آرمانها و هـر آنچه را که مـى بايــست ابـلاغ کنـد ، گفته بـود و در عمـل نيز تـمام هستيـش را بـراى تحقق هـمان هـدفها بـکار گرفته بـود. اينک در آستـانه نيمه خـرداد سـال 1368 خـود را آماده ملاقات عزيزى مى کرد که تمام عمرش را براى جلب رضاى او صرف کرده بـود و قامتش جز در بـرابـر او ، در مـقابل هيچ قدرتى خـم نشده ، و چشـمانش جز براى او گريه نکرده بـود. سروده هاى عارفانه اش همه حاکى از درد فـراق و بيان عطـش لحظه وصال محبوب بـود. و اينک ايـن لحظه شکـوهمنـد بـراى او ، و جانــکاه و تحمل ناپذير بـراى پيروانـش ، فـرا مـى رسيد. او خـود در وصيتنامه اش نـوشـته است : با دلى آرام و قلبـى مطمئن و روحى شاد و ضميرى اميدوار به فضل خدا از خدمت خـواهران و برادران مرخص و به سـوى جايگاه ابــدى سفر مى کنـم و به دعاى خير شما احتياج مبرم دارم و از خداى رحمن و رحيـم مى خـواهـم که عذرم را در کوتاهى خدمت و قصـور و تقصير بپذيـرد و از مـلت امـيدوارم که عذرم را در کـوتاهى ها و قصـور و تقصيـرها بـپذيـرنـد و بـا قــدرت و تصميـم و اراده بــه پيش بروند.
