مرکز بهداشت شمال غرب تهران

مرا غدير نه برکه، که بيکران درياست علي نه فاتح خيبر،که فاتح دلهاست مرا غدير نه برکه، که خم جوشان است علي نه ساقي کوثر،که کوثر عظماست مرا غدير نه يک برگ سرد تاريخ است علي نه شافع محشر، که محشر کبراست مرا غدير حريم وصال محبوب است علي نه همسر زهرا که کيمياي ولاست مرا غدير بود پايگاه دانش و دين علي نه کاتب قرآن که آيت عظماست مرا غدير نه يک واژه در دل تاريخ که جان پناه همه رهروان راه خداست مرا غدير نه يک روز اختلاف افکن که همچو چشمه ي مبعث زلال وحدت زاست مرا غدير نداي بلند آزادي است علي نه حامي بوذر که روح صدق و صفاست مرا علي نبود خلقتي خدا گونه چو غاليان نسرايم که مالک دو سراست اگر نه عالم و عادل مرا نمي شايد ستايمش که علي عالي و علي اعلاست بخوان ز سوره انعام علت درجات علي ز علم و عمل بر جهانيان مولاست مگوکه مولد او کعبه شد که مي گويم به هر مکان که علي هست کعبه خود آنجاست هر آن که دم زند از عشق آن ولي والا علي صفت اگرش نيست، کار غرق خطاست بخوان تو نامه مولا به مالک اشتر که طرز فکر علي از خطوط آن پيداست ببين که در دل آن رادمرد بي همتا به ياد قسط و عدالت چه محشري بر پاست بکوش رنگ علي گيري و صفات علي هزار نکته باريک تر ز مو اينجاست به سالروز امامت به جشن عيد غدير که اشک شوق به چشمان عاشقان پيداست گل (اميد) به لب ها نشاندم و گفتم خوشا دلي که در آن مهر مهر مير ولاست